Fue distinguido Libro de Honor del Premio Thedor Seuss Geisel en 2007. Tras su publicación en español por FAKTORÍA K la Secretaría de Educación Pública de México lo seleccionó para formar parte del Plan Nacional de Lectura 2008 y el Banco del Libro de Venezuela lo incluyó en la prestigiosa lista Los Mejores Libros para Niños y Jóvenes 2009. FAKTORÍA K reimprime el álbum de Antoinette Portis “No es una caja”, que además se puede leer en galego, y ahora también en italiano, traducido por Giuliano Federici con el título “Non è una scatola”.

-----------------------------------------------

Foi distinguido Libro de Honra do Premio Thedor Seuss Geisel en 2007. Trala súa publicación en galego ("Non é unha caixa") e castelán por FAKTORÍA K, a Secretaría de Educación Pública de México seleccionouno para formar parte do Plan Nacional de Lectura 2008 e o Banco do Libro de Venezuela incluiuno na prestixiosa lista Os Mellores Libros para Nenos e Mozos 2009. FAKTORÍA K reimprime a edición en castelán do álbum de Antoinette Portis “No es una caja”, que agora tamén se pode ler en italiano traducido por Giuliano Federici co título “Non è una scatola”.

Una caja es justamente una caja... a menos que no sea una caja, sino cualquier otra cosa. Desde una montaña a un cohete espacial, el conejo que protagoniza este relato muestra cómo una caja puede ser todo aquello que sugiera la imaginación.

Este álbum fue designado en 2007 como Libro de Honor por el comité del Premio Theodor Seuss Geisel, que se concede a las mejores obras infantiles publicadas en EEUU, en homenaje a un autor que proclamaba que los niños buscan lo mismo que los adultos: “Reírse, cambiar, entretenerse y disfrutar”. También fue Libro Distinguido por la Asociación Americana de Bibliotecas, e incluido por la Biblioteca Pública de Nueva York en la lista ‘Uno de los cien libros para leer y compartir’.

“No es una caja” fue el primer libro infantil de Antoinette Portis, que recrea en él una experiencia de su niñez, cuando se sentaba con su hermana encima de una caja que había cerca de su casa. Apuesta así por potenciar esa economía de recursos de antaño: sin a penas nada con lo que distraerse, es posible convertir el objeto más sencillo en el juguete más maravilloso.

Un álbum curioso e interesante, tanto por su contenido como por su presentación, con cubiertas que imitan la textura, el color y la apariencia de las cajas de cartón, incluidas las indicaciones sobre la correcta posición del bulto. La autora emplea una línea argumental muy sencilla, de frases cortas y directas, a modo de diálogo entre el protagonista y una voz omnisciente que le interroga sobre la utilidad de este envoltorio.

Las ilustraciones son de trazos básicos, expresivos, con juegos de colores y perspectivas. Destaca la manera de representar la dicotomía entre los planos de la realidad y de la ficción: la imagen imaginaria se superpone sobre la original, ofreciéndole al lector una mirada distinta. De modo que lo que parece ser una simple caja se convierte, al paso de cada página, en un objeto diferente: coche de carreras, robot, edificio en llamas...

Los lectores también podrán familiarizarse con conceptos básicos de localización en el espacio: arriba-abajo, delante-detrás, dentro-fuera, horizontal-vertical... Un libro, por tanto, que invita a explorar nuevos mundos, que favorece el desarrollo de la fantasía, la interacción y el intercambio de ideas entre niños y adultos.

 ------------------------------------------------

Unha caixa é xustamente unha caixa... a menos que non sexa unha caixa, senón calquera outra cousa. Dende unha montaña a un cohete espacial, o coello que protagoniza este relato mostra como unha caixaa pode ser todo aquilo que suxira a imaxinación.

Este álbum foi designado en 2007 como Libro de Honra polo comité do Premio Theodor Seuss Geisel, que se lle concede ás mellores obras infantís publicadas en EEUU, en homenaxe a un autor que proclamaba que os nenos buscan o mesmo que os adultos: “Rir, cambiar, entreterse e gozar”. Tamén foi Libro Distinguido pola Asociación Americana de Bibliotecas e incluido pola Biblioteca Pública de Nova York na lista ‘Un dos cen libros para ler e compartir’.

“Non é unha caixa” foi o primeiro libro infantil de Antoinette Portis, que recrea nel unha experiencia da súa nenez, cando sentaba coa súa irmá enriba dunha caixa que había preto da súa casa. Aposta así por potenciar esa economía de recursos de antano: sen a penas nada co que distraerse, é posible converter o obxecto máis sinxelo no xoguete máis marabilloso.

Un álbum curioso e interesante, tanto polo seu contido como pola súa presentación, con cubertas que imitan a textura, a cor e a apariencia das caixas de cartón, incluidas as indicacións sobre a correcta posición do bulto. A autora emprega unha liña argumental moi sinxela, de frases curtas e directas, a modo de diálogo entre o protagonista e unha voz omnisciente que o interroga sobre a utilidade deste envoltorio.

As ilustracións son de trazos básicos, expresivos, con xogos de cores e perspectivas. Destaca a maneira de representar a dicotomía entre os planos da realidade e da ficción: a imaxe imaxinaria superponse sobre a orixinal, ofrecéndolle ao lector unha mirada distinta. De modo que o que parece ser unha simple caixa convértese, ao paso de cada páxina, nun obxecto diferente: coche de carreiras, robot, edificio en chamas...

Os lectores tamén poderán familiarizarse con conceptos básicos de localización no espazo: arriba-abaixo, diante-detrás, dentro-fóra, horizontal-vertical... Un libro, por tanto, que invita a explorar novos mundos, que favorece o desenvolvemento da fantasía, a interacción e o intercambio de ideas entre nenos e adultos.