Una treintena de niños y niñas mexicanos de 3 a 12 años participaron en el taller basado en el álbum “Los de arriba y los de abajo”, de Paloma Valdivia, que se celebró en el Centro Cultural de España en México a principios de estes mes. Así nos describen nuestros compañeros de LIBROS PARA SOÑAR la dinámica de la actividad...

-----------------------

Unha trintena de nenos e nenas mexicanos de 3 a 12 anos participaron no obradoiro baseado no álbum “Os de arriba e os de abaixo”, de Paloma Valdivia, que se realizou no Centro Cultural de España en México a principios deste mes. Así nos describen os nosos compañeiros de LIBROS PARA SOÑAR a dinámica da actividade...

“Al centro de cada mesa de trabajo había bolitas de plastilina de diferentes colores y hojas donde venían impresos los personajes del libro. Cada niño escogió a uno o varios personajes para hacerlos con plastilina. Luego les entregamos cartulinas con una línea roja en medio, para que cada uno ubicara arriba o debajo de la línea sus personajes. Pasamos la proyección del álbum sin texto y, en voz alta, contamos el cuento haciendo algunos comentarios y preguntas a los niños. La última imagen era el mapamundi donde venían marcados el ecuador y el meridiano de Greenwich. Explicamos que ahora en México se inicia el otoño mientras en Argentina comienza la primavera, que en México es de día mientras que en España es de noche... Después les pedimos a los mayores que escribieran y a los más pequeños que describieran la historia de cómo vivían los personajes creados por ellos mismos: si era de noche o de día, primavera u otoño, que les gustaba hacer... Conforme iban terminando leíamos en voz alta cada narración y todos aplaudimos el esfuerzo”.

“No centro de cada mesa de traballo había boliñas de plastilina de diferentes cores e follas onde viñan os personaxes do libro. Cada neno escolleu un ou varios personaxes para facelos con plastilina. Logo entregámoslles cartulinas cunha liña vermella no medio, para que cada un ubicara arriba ou debaixo da liña os seus personaxes. Pasamos a proxección do álbum sen texto e, en voz alta, contamos o conto facéndolles algúns comentarios e preguntas aos nenos. A derradeira imaxe era o mapamundi onde viñan marcados o ecuador e mailo meridiano de Greenwich. Explicamos que agora en México iníciase o outono mentres que en Arxentina comeza a primavera, que en México é de día mentres en España é de noite... Despois pedímoslles aos maiores que escribiran e aos máis pequenos que describiran a historia de como vivían os personaxes creados por eles mesmos: se era de noite ou de día, primavera ou outono, que les gustaba facer... Conforme ían rematando liamos en voz alta cada narración e todos aplaudimos o esforzo”.