La crítica especializada le había calificado como “uno de los hombres más poderosos de los Estados Unidos, porque darle forma a la fantasía de millones de niños es una terrible responsabilidad”. Maurice Sendak, autor de “Where the wild things are” (editado por KALANDRAKA en galego, catalán, euskera y portugués) ha fallecido en Connecticut a los 83 años. Los millones de niños de varias generaciones, no solo estadounidenses, sino de todo el mundo, que crecieron leyendo la historia de Max, lamentan su muerte y recuerdan con gratitud los momentos de ensueño y de rebeldía que experimentaron con esta maravillosa lectura. Muchos millones de niños más seguirán alimentando en el futuro su imaginación con este libro, legado inmortal de un creador que ya forma parte de la historia de la Literatura Infantil y Juvenil de todos los tiempos.

-------------------------------

A crítica especializada calificárao como “un dos homes máis poderosos dos Estados Unidos, porque darlle forma á fantasía de millóns de nenos é unha terrible responsabilidade”. Maurice Sendak, autor de “Where the wild things are” (editado por KALANDRAKA en galego, catalán, éuscaro e portugués) faleceu en Connecticut aos 83 anos. Os millóns de nenos de varias xeracións, non só estadounidenses, senón de todo o mundo, que medraron lendo a historia de Max, lamentan o seu pasamento e lembran con gratitude os momentos de ensoñación e de rebeldía que experimentaron con esta marabillosa lectura. Moitos millóns de nenos máis seguirán alimentando no futuro a súa imaxinación con este libro, legado inmortal dun creador que xa forma parte da historia da Literatura Infantil e Xuvenil de todos os tempos.

Maurice Sendak nació en Brooklyn en 1928. Hijo de inmigrantes judíos de origen polaco, estudió dibujo y pintura en el Art Students League de Nueva York. Consiguió su primer empleo como ilustrador para All America Comics y en 1951 comenzó a trabajar como ilustrador para la editorial Harper and Brothers. Desde entonces produjo más de un centenar de libros infantiles, una trayectoria por la que recibió el Premio Andersen en 1970 y el Premio Laura Ingalls Wilder en 1983. En 1996 el Gobierno de los Estados Unidos le entregó la Medalla Nacional de las Artes y en 2003 le otorgaron el Premio Internacional Astrid Lindgren de Literatura Infantil, junto con la escritora austríaca Christine Nöstlinger.

Impulsó una auténtica revolución en el panorama literario infantil por las ideas, la forma y el contenido de sus libros. “Where the Wild Things are”, publicado por primera vez en 1963, generó cierta polémica por el tratamiento nada ejemplarizante de los niños, pero pronto se convirtió en un clásico de la LIJ y un referente imprescindible en el género del album ilustrado.

Castigado sin cenar a causa de sus travesuras, Max emprende un viaje simbólico desde su cuarto hasta un lugar fantástico habitado por unos monstruos tan feroces como entrañables. Un viaje de ida y volta en el que se enfrenta a sus propios miedos, atravesando un tiempo mítico, desde la realidad a la ficción, sin que nada ni nadie explique si esa metamorfosis fue producto de un sueño.

“Where the Wind Things are” es un ejemplo de álbum ilustrado por su perfecta conjunción entre palabra e imagen; una historia poética y sencilla, contada con humor, total economía expresiva y absoluta armonía entre texto e ilustración. Todo se conjuga en este libro, pensado artísticamente hasta el más mínimo detalle: el juego con la diagramación, el formato, la atmósfera casi mágica que destila cada página, la tensión argumental y la combinación de palabras, sonidos y repeticiones. Así, el tamaño de las ilustraciones va ‘in crescendo’ a medida que el protagonista se adentra en el mundo onírico; las ilustraciones ocuparán la totalidad de la página cuando la historia alcance su clímax e irán disminuyendo en envergadura cuando Max vaya regresando al plano de la realidad.

Esta obra ganó la Medalla Caldecott (1964) y el premio Boston Globe-Horn (1981). The New York Times la eligió como uno de los mejores libros ilustrados de la época y fue título destacado por la Asociación Americana de Bibliotecas. Desde entones, se tradujo a numerosas lenguas y se situó a la cabeza en las listas de ventas de las librerías.

------------------------------------------------------

Maurice Sendak nacera en Brooklyn en 1928. Fillo de inmigrantes xudeus de orixe polaca, estudou debuxo e pintura no Art Students League de Nova Iorque. Conseguiu o seu primeiro emprego como ilustrador para All America Comics e en 1951 comezou a traballar como ilustrador para a editorial Harper and Brothers. Dende entón produciu máis dun cento de libros infantís, unha traxectoria pola que recibiu o Premio Andersen en 1970 e o Premio Laura Ingalls Wilder en 1983. En 1996 o Goberno dos Estados Unidos entregoulle a Medalla Nacional das Artes e en 2003 acadou o Premio Internacional Astrid Lindgren de Literatura Infantil, xunto coa escritora austríaca Christine Nöstlinger.

Impulsou unha auténtica revolución no panorama literario infantil polas ideas, a forma e o contido dos seus libros. “Onde viven os monstros”, publicado por primeira vez en 1963, xerou certa polémica polo tratamento nada exemplarizante dos nenos, pero axiña se converteu nun clásico da LIX e nun referente imprescindible no xénero do album ilustrado.

E cando chegou ao lugar onde viven os monstros, eles ruxiron os seus terribles ruxidos e rincharon os seus terribles dentes, e reviraron os seus terribles ollos e amosaron as súas terribles gadoupas...

Castigado sen cear a causa das súas trastadas, Max emprende unha viaxe simbólica dende o seu cuarto ata un lugar fantástico habitado por uns monstros tan feroces como entrañables. Unha viaxe de ida e volta na que se enfronta aos seus propios medos, atravesando un tempo mítico, dende a realidade á ficción, sen que nada nen ninguén explique se esa metamorfose foi produto dun soño.

“Onde viven os monstros” é un exemplo de álbum ilustrado pola súa perfecta conxunción entre palabra e imaxe; unha historia poética e sinxela, contada con humor, total economía expresiva e absoluta harmonía entre texto e ilustración. Todo se conxuga neste libro, pensado artisticamente ata no máis mínimo detalle: o xogo coa diagramación, o formato, a atmosfera case máxica que destila cada páxina, a tensión argumental e a combinación de palabras, sons e repeticións. Así, o tamaño das ilustracións vai ‘in crescendo’ a medida que o protagonista se adentra no mundo onírico; as ilustracións ocuparán a totalidade da páxina cando a historia acade o seu clímax e irán diminuindo en envergadura cando Max vai voltando ao plano da realidade.

Esta obra gañou a Medalla Caldecott (1964) e o premio Boston Globe-Horn (1981). The New York Times elixiuna como un dos mellores libros ilustrados da época e foi título destacado pola Asociación Americana de Bibliotecas. Dende entón, traduciuse a numerosas linguas e situouse á cabeza nas listas de vendas das librarías.