O inimigo coñece o sistema

A rede non é libre, nin democrática. Ese conxunto de servidores en sitios remotos, antenas, routers e cables de fibra óptica está controlado por cada vez menos empresas. Internet é a infraestrutura máis grande xamais construída, o sistema que define todos os aspectos desta sociedade dixitalizada. Sen embargo, é secreta; os seus algoritmos son opacos, as súas microdecisións non se poden rastrexar. Os centros de poder que almacenan e procesan a información están ocultos, camuflados por criptografía; a súa linguaxe está deseñada para confundir a idea que temos dela. O inimigo coñece o sistema, pero nós non. Este libro, moi documentado e de lectura áxil, é unha achega para entender por que o instrumento máis democratizador da historia volveuse -sen que apenas nos decatemos- unha máquina de vixilancia absoluta e de manipulación de masas ao servizo de multinacionais, potencias imperialistas e réximes autoritarios. O máis perigoso desa espionaxe é que, nunha situación de crise, chegue a utilizarse para decidir quen ten dereito a estar nun lugar, ou mesmo existir. Satélites, recoñecemento facial, xeolocalización… é practicamente imposible eludir ese control nun mundo cada vez máis pequeno, imprevisible e con recursos limitados.

Mentres, vivimos nunha distopía, de costas ao que hai alén da capa superficial da realidade que se nos amosa, ignorando como e para que somos vixiados. Obviamos que os avances agochan máis dominación: da nosa idílica relación con webs, redes sociais, teléfonos móbiles, aplicacións, programas e arquivos multimedia -ciscando un volume incalculable de metadatos- nútrese a economía da atención, o capitalismo das plataformas.

Só a través da toma de conciencia seremos quen de converter Internet no que a sociedade precisa: unha ferramenta para xestionar as novas transformacións do xeito máis xusto posible, nun contexto onde o verdadeiramente importante é a crise climática.