Beti bezala, ezer ez?

Istorio entretenigarri honen protagonistak zulo bat egin du lurrean, bertan hazi bat utzi du eta egunero joaten da —txori baten begiradapean— hazitik sortu beharko lukeen lorea hazten ikusteko asmoz. Beti bezala, ezer ez?, egiten du bere baitan Luis jaunak, ezer ez dela ernetzen ikusita. Harik eta egun batean… “Beti bezala, ezer ez?” oso erraz ulertzen den testu bat da, hausnarketara bultzatzen duen mezu eder batekin: pazientzia eta iraunkortasuna zeinen probetxuzkoa den munduan gure lekua aurkitzeko. Hazi baten ernetze eta landarearen hazte prozesuaren bitartez Christian Voltzek —umore eta samurtasun ukitu batekin— eguneroko bizitzaren eta frustrazioen metafora bat osatzen du. Irudi originalak gai birtzilatuz eginak dira, papera eta alanbrea adibidez, eta osagai plano eta erliebezkoak konbinatzen dituzte, jolas tipografikoak ahaztu gabe. Ulerterrazak baina ez sinpleak, oso erakargarri, iradokigarri eta adierazkor egiten zaizkio irakurleari