Presentamos outra serie de textos elaborados polos alumnos de Arealonga, en Vilagarcía, no obradoiro de escrita creativa realizado no marco da Campaña "Cantar e contar: ler na nosa lingua", que se leva a cabo ata o día 26 deste mes co respaldo de Política Lingüística.
----------------------------------
Presentamos otra serie de textos elaborados por los alumnos de Arealonga, en Vilagarcía, en el taller de escrita creativa realizado en el marco de la Campaña "Cantar e contar: ler na nosa lingua", que se lleva a cabo ata hasta el día 26 de este mes con el respaldo de Política Lingüística.


SOBRE O FREPOLBO, DIEGO LODEIRO, DE 6ºA DO AREALONGA, ESCRIBIU:
"Nagofre.
Tipo: molusco.
Nome: Nagofre "Fregonis Aticornis".
Lugar: océano Ártico.
Hábitat: augas profundas. Acostuma a andar pola area.
Alimentación: placton e uns bechos chamados Escobines.
Descrición: ten forma de polbo, só que con moitas máis patas ou tentáculos moi finos; cos que pode atraer ás súas presas cunha sustancia chamada "Deterxentino limoeiro". No inverno pódese meter nunha caverna sen que o animal que a habita se de conta de nada. As súas horas de sono son durante os primeiros raios solares da mañá.
Costumes: É coma unha limpadora acuática, pois garda os seus excrementos nun mesmo lugar. A súa hora de comer varía segundo a estación ou se fai bo ou mal tempo. Por exemplo: nos veráns soleados come ao mediodía.
Reprodución: aparéase durante o inverno. É ovíparo, é dicir, pon ovos dos que saen as súas crías. Os machos peléxanse cos seus tentáculos e o que gana, queda coa femia. O macho incuba o ovo durante os primeiros días e a femia o resto. O periodo de incubación é de tres semanas aproximadamente" .

SOBRE O PINGÜITOR, IVÁN ABALO, DE 6ºB DO AREALONGA; ESCRIBIU:
"Había unha vez uns bechos moi raros que se parecían aos interruptores da luz. Os interruptores tiñan ollos e o nariz era o pitorro onde se lle dá para acender a luz.
Vivían pegados á parede e só se podían quitar co desparafusador. Vivían acompañados da señora da casa, que se chamaba Nuria.
Aos bechos encántanlles os grans de arroz que sempre lle dá Nuria.
Cando se fai de noite, Nuria dálle á súa nariz para abaixo e o interruptor ponse a durmir. Sempre dorme doce horas para despois estar ben esperto.
Cando a señora esperta, dálle ao nariz para arriba e o interruptor esperta. Despois, Nuria sempre lle dá un graniño de arroz para almorzar e o interruptor ponse moi contento. Logo, dan pola televisión os seus debuxos favoritos e cando rematan, sae o seu grupo de música favorito: El Canto del Loco".

SOBRE A BOLBOPECHA, CRISTINA GARCÍA, DE 6ºA DO AREALONGA; ESCRIBIU:
"Había unha vez un ferrollo chamado Mariela. Ela non era un ferrollo calquera: tiña sentimentos, pensamentos, soños, etc.
Mariela vivía na porta dunha casa e o único que a diferenciaba das persoas é que ela non durmía nin comía nin facía as actividades que a miúdo facemos as persoas.
A ela non lle gustaba nada a súa vida, ela só soñaba con ser unha bolboreta pero primeiro tiña que pensar en como fuxir daquel sitio no que só servía para abrir e pechar a porta.
Un día, non sei como conseguiu fuxir e tras unha larga viaxe atopou un lugar no que podía ser unha bolboreta feliz. Aínda que non era a bolboreta dos seus soños, ela conformábase e... tal vez algún día.... "

TEXTOS ANTERIORES:

Escrita creativa en Vilagarcía (I)

Escrita creativa en Vilagarcía (II)

--------------------------------------------------------------------------

SOBRE EL FREGULPO, DIEGO LODEIRO, DE 6ºA DEL AREALONGA, ESCRIBIÓ:
"Nagofre.
Tipo: molusco.
Nombre: Nagofre "Fregonis Aticornis".
Lugar: Océano Ártico.
Hábitat: aguas profundas. Acostumbra a andar por la arena.
Alimentación: placton y unos bichos llamados Escobines.
Descripción: tiene forma de pulpo, solo que con muchas más patas o tentáculos muy finos; con los que puede atraer a sus presas con una sustancia llamada "Deterxentino limoeiro". En invierno se puede meter en una caverna sin que el animal que la habita se dé cuenta de nada. Sus horas de sueño son durante los primeros rayos solares de la mañana.
Costumbres: Es como una limpiadora acuática, pues guarda sus excrementos en un mismo lugar. Su hora de comer varía según la estación o si hace bueno o mal tiempo. Por ejemplo: en los veranos soleados come al mediodía.
Reproducción: se aparea durante el inverno. Es ovíparo, es decir, pone huevos de los que salen sus crías. Los machos se pelean con sus tentáculos y el que gana, se queda con la hembra. El macho incuba el huevo durante los primeros días y la hembra el resto. El periodo de incubación es de tres semanas aproximadamente" .

SOBRE EL PINGÜITOR, IVÁN ABALO, DE 6ºB DEL AREALONGA; ESCRIBIÓ:
"Había una vez unos bichos muy raros que se parecían a los interruptores de la luz. Los interruptores tenían ojos y la nariz era el pitorro donde se le da para encender.
Vivían pegados a la pared y solo se podían quitar con el destornillador. Vivían acompañados de la señora de la casa, que se chamaba Nuria.
A los bichos les encantan los granos de arroz que siempre les da Nuria. Cuando se hace de noche, Nuria le da a su nariz para abajo y el interruptor se pone a dormir. Siempre duerme doce horas para después estar bien despierto.
Cuando la señora despierta, le da a la nariz para arriba y el interruptor despierta. Después, Nuria siempre le da un granito de arroz para desayunar y el interruptor se pone muy contento. Luego, ponen por la televisión sus dibujos favoritos y cuando acaban, sale su grupo de música favorito: El Canto del Loco".

SOBRE LA MARICIERRA, CRISTINA GARCÍA, DE 6ºA DEL AREALONGA; ESCRIBIÓ:
"Había una vez una cerradura llamada Mariela. Ella no era una cerradura cualquiera: tenía sentimientos, pensamientos, sueños, etc.
Mariela vivía en la puerta de una casa y lo único que la diferenciaba de las personas es que ella no dormía ni comía ni hacía las actividades que a menudo hacemos las personas.
A ella no le gustaba nada su vida, ella solo soñaba con ser una mariposa pero primero tenía que pensar en como huir de aquel sitio en el solo servía para abrir y cerrar la puerta.
Un día, no sé cómo, consiguió huir y tras un largo viaje encontró un lugar en el que podía ser una mariposa feliz. Aunque no era la mariposa de sus sueños, ella se conformaba y... tal vez algún día...."

TEXTOS ANTERIORES:

Escrita creativa en Vilagarcía (I)

Escrita creativa en Vilagarcía (II)